Zondagmiddag 18 mei 2018. Voor het eerst bij Delft Vertelt. Een leuk initiatief om persoonlijke herinneringen van Delftenaren vast te leggen. De enige twee eisen zijn: je moet het zelf hebben meegemaakt en het moet over Delft gaan. Inmiddels is er ook een boek.
De aanleiding om deze keer te gaan was dat documentair fotograaf Suzanne Liem haar Delftse verhaal zou gaan vertellen. Liem is onder meer bekend door haar boek ‘De weduwen van Rawagade‘ (een van de dieptepunten tijdens dekolonisatieperiode). Dit najaar komt haar volgende boek uit over de kinderen van de hoofdrolspelers (tijdens de dekolonisatieperiode).

Maar, wat heeft dat nu met Malinostudenten te maken?
Dat kwam pas toen ik na afloop met Nico Jouwe in gesprek kwam, de moderator van de bijeenkomst. Ik vertelde over mijn Malino-onderzoek en hij dat hij uit Papoea kwam. Toen was de link er! Van de 381 Malinostudenten zijn van ca. 100 hun geboorteplaatsen achterhaald. Van hen kwam er maar één uit Hollandia, Nieuw-Guinea (in het huidige Indonesië Jayapura, de hoofdstad van de Indonesische provincie Papua).
Trouwens, Jouwe zelf heeft ook een Indonesisch dekolonisatie ‘Delft Vertelt’ verhaal. Zijn vader, Nicolaas Jouwe, was vice-voorzitter van de Nieuw-Guinea Raad. In 1962 werd Nieuw-Guinea overgedragen aan de Verenigde Naties, die het gezag alweer in 1963 overdroeg aan Indonesië. Als protest heeft vader Jouwe Nieuw-Guinea verlaten en is met zijn gezin naar Delft gekomen. En, daarmee had Nico zijn Delft Vertelt-verhaal.

De Papuaanse Malinostudent was J.C. Breemer. De naam klinkt wel heel erg Nederlands (maar dat kan verkeren). Van hem is verder alleen bekend dat hij in 1949 naar Nederland is gekomen en niet naar Indonesië is teruggekeerd. Misschien dat deze bijeenkomst van Delft Vertelt en het contact met Jouwe de stimulans is om meer over hem te ontdekken ….